کتاب ها
الف ـ تأليفات 1- قرآن و علوم طبيعت، (تهران: انتشارات اميركبير، 1364)؛ چاپ سوم: نشر مطهر، 1380 مساله جایگاه علوم طبیعت(علوم فیزیکی و زیستی)در قرآن همواره مورد بحث ...
لزوم نظارت دقیق تر شورای‌عالی انقلاب فرهنگی به اجرای مصوبات این شورا
اشاره: دکتر مهدی گلشنی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در گفتگویی که از نظرتان می‌گذرد، به سوالاتی در ورد چرایی تشکیل شورای‌عالی انقلاب فرهنگی پاسخ داده‌اند:
با سلام و سپاس از وقتی که در اختیار ما قرار دادید، با توجه به سوابق جنابعالي براي آغاز گفتگو لطفا بفرماييد كه اساسا سير تاسيس شوراي عالي انقلاب فرهنگي چگونه بود؟
ستاد انقلاب فرهنگی در بهار 1359 از طرف حضرت امام تاسیس شد. من آن موقع معاون آموزشی و دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف بودم و شاهد خیلی چیزها بودم. گروه‌های سیاسی فعال بودند، محیط طوفانی بود و دانشگاه‌ها وضعیت آرامي‌نداشت. دانشگاه‌ها خیلی زود به خاطر فعالیت گروه‌ها تعطیل شد و ستاد انقلاب فرهنگی وظیفه‌اش این بود که به همه این مسائل رسیدگی کند و راه حل بیابد. در این مدت اين ستاد فعالیت‌های خوبی داشت. البته خالی از انتقاد نبود و من همان موقع چندین مقاله انتقادی نوشتم که در روزنامه جمهوری اسلامي‌چاپ شد. ولی روی هم رفته محصول ستاد انقلاب فرهنگی خوب بود. بعد كه ستاد تبدیل به شورای عالی انقلاب فرهنگی شد، تعداد اعضا بیشتر شدند، برنامه‌ریزی دروس دانشگاه‌ها و انتصاب روسای دانشگاه‌ها در دستور کار بود که بعضی از این موارد به شوراهای خاص محوّل شد. شورای عالی انقلاب فرهنگی از آن سال تا به حال خیلی کارها را انجام داده است و مواد زیادی را تصویب کرده که راهگشاست. یک بازوی قوی این شورا شورای عالی برنامه‌ریزی بود که برنامه‌های دروس دانشگاه‌ها را تدوین می‌کرد و بنده به عنوان رئیس گروه علوم پایه جزو آن بودم و شاهد فعالیت مثبت آن بودم. این روند ادامه داشت و شورای عالی انقلاب فرهنگی طرح‌ها و سیاست گذاری‌های جالبی را تصویب کرد. من نقد هائی به شورا دارم ولی این به معنای آن نیست که توفیقات شورا را نفی مي‌کنم. در میان اعضای این شورا سران قوا و چند وزیر و چند نماینده مجلس هستند و همچنین بعضی شخصیت‌های علمي‌و فرهنگی کشور. بنابراین در شورا بعضی افراد ذی نفوذ هستند و توان آن خیلی زیاد است. اگر من نقد می‌کنم، این به معنی ندیده گرفتن توفیقات نیست، بلکه احساس می‌کنم ظرفیت شورا خیلی بیش از این بوده که تا الان از آن حاصل شده و در سال‌های اخیر هم دانشگاهیان نقد های زیادی داشته اند. به نظر من یک نقد عمده بر می‌گردد به عدم نظارت کافی شورا بر اجرای مصوباتش. مثلا شورا صلاحیت روسای دانشگاه‌ها را تایید می‌کند، امّا شورا نباید به حداقل‌ها در تعیین روسای دانشگاه‌ها اکتفا مي‌کرد. رییس دانشگاه باید از متوسط دانشگاه خود بالاتر باشد، وعلاوه بر اینکه یک شخصیت مسلمان و متعهد به نظام باشد باید از نظر علمي‌هم قبولش داشته باشند. بخش اول لازم است ولی کافی نیست .بخش دوم هم لازم است ولی خیلی وقت‌ها رعایت نشده است. یک آدم تازه وارد شده رئیس یک دانشگاه خیلی مهم و شورا رسیدگی نکرده که ضعف آن فردچه بوده است. خود من پارسال برای سخنرانی به دانشگاه صنعتی اصفهان رفته بودم. هم سخنرانی برای دانشجویان داشتم و هم برای اساتید، والبته به دعوت نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در آن دانشگاه به آنجا رفته بودم. اکثریت قریب به اتفاق اساتید از دست رئیس دانشگاه ناراضی بودند. آنها به شورای عالی انقلاب فرهنگی و کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس هم شکایت کرده بودند. اما هیچ کس به دادشان نرسید، تا اینکه وزیر عوض شد. نه وزارتحانه، نه کمیسیون آموزش عالی مجلس و نه شورای عالی انقلاب فرهنگی هیچ کدام رسیدگی نکردند و این وضعیت در خیلی از دانشگاه‌ها وجود داشته است. وضعیت فرهنگی جامعه هم در سال‌های اخیر رو به نزول رفته است و از فرهنگ اصیل اسلامي قدری دور شده است. شورای عالی انقلاب فرهنگی باید حساسیت خیلی بیشتری به آنچه که در دانشگاه‌ها مي‌گذرد نشان مي‌داد و به نظر من شورا آن حساسیت لازم را نشان نداد. وضعیت فرهنگی جامعه ما در این 7-8 سال اخیر بهتر که نشده ، بدتر هم شده است و این بد شدن وضعیت اخلاقی را به راحتی مي‌توان در جامعه دید. ازاساتید حوزه در این باره شکایت مي‌شنویم ، از اساتید دانشگاه هم مي‌شنویم، خودتان هم مي‌توانید در جامعه ببینید. البته اگر این مشکلات گفته مي‌شود به خاطر این نیست که سیاه‌نمایی شود، بلکه منظور اصلاح است. وقتی در جلسه خصوصی شورا صحبتی انجام مي‌شود خصوصی است و نباید برداشت غلط از آن بشود و ما باید عیوب‌مان راعلاج کنیم.
گالری
کتاب ها
نظرات ( 0 )